واکاوی همدیدی ترمودینامیک توفان های تندری شیراز

در این پژوهش به واکاوی توفان­های تندری شیراز طی یک دوره آماری 25 ساله (2008-1984) پرداخته شده است. بدین منظور، داده­ های فشار تراز دریا، ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 850 و 500 میلی باری در روز بارش از پایگاه داده­ هایNCEP/NCAR استخراج و نقشه­ های ترازهای فوق الذکر در محیط نرم افزار GRADS ترسیم گردید. سپس الگوهایی که منجر به بارش شدید در شیراز گردیده، شناسایی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با بررسی نقشه­ های فشار تراز دریا، 850 و 500 میلی باری سه الگوی کلی برای بارش­ های تندری شیراز شناسایی گردید. در الگوی نوع اول(1 مارس 1998)، زبانه کم فشار سودان بخش ­های وسیعی از کشور از جمله منطقه مورد مطالعه را در برگرفته است. این سامانه علاوه بر تأمین رطوبت، ناپایداری را در این تراز فراهم کرده است. و در تراز 850 و 500 میلی­ باری، منطقه مورد مطالعه به ترتیب تحت تأثیر مرکز واچرخند و پشته­ های غربی قرار گرفته ­اند. در الگوی نوع دوم (6 دسامبر 2003) در تراز دریا، منطقه مورد مطالعه تحت تأثیر مرکز واچرخندی قرار گرفته است؛ و در تراز 850  و 500 میلی ­باری منطقه مورد مطالعه به ترتیب در جلوی ناوه­ای با منحنی پربندی 1450 و 5720 ژئوپتانسیل متر واقع شده و از شرایط مناسب ناپایداری در این تراز برخوردار شده­ اند. در الگوی نوع سوم (26 مارس 2003) مرکز کم فشاری با فشار مرکزی 1004 میلی­باری بر روی کشور قرار گرفته است در این تراز جهت جریانات به گونه­ ای است که هوای نسبتاً مرطوب دریای خزر به سمت شمال غرب و غرب کشور شمارش می­ شود. در ترازهای 850 و 500 میلی باری منطقه مورد مطالعه در زیر محور ناوه­ های فوق­الذکر قرار گرفته و ناپایداری را تا ترازهای پیش گفته شدت می­ بخشد.